Hoe ik omga met mijn rijangst

Jaren geleden ontwikkelde ik een rijangst.
Dit heb ik heel lang verborgen kunnen houden.
Weet ook nog heel goed hoe dit begon….

Ik heb er een filmpje over gemaakt. Blog gaat door onder de video.

Veel fatale ongelukken in mijn omgeving

Ik ben opgegroeid in de Haarlemmermeer, een polder.
Waar je ook rijdt: er zijn vaarten, sloten, hobbelige wegen, zachte bermen en dikke bomen langs de weg.
Ik wist niet beter dat er regelmatig mensen van de weg raakten en dan op zijn kop in het water terecht kwamen.
De kans dat je verdrinkt op die manier, is redelijk groot.
Maar dat nog weer beter dan een boom raken die vlak langs de weg stonden, want dat overleef je nagenoeg niet.

Mijn grootste angst kwam “bijna” uit

Ik had net mijn rijbewijs en was met mijn moeder onderweg.
Het was pikkedonker en de weg was niet verlicht en er was geen fietspad.
“Wat zou er nu toch gebeuren als er een fietser zonder licht rijdt en er komt ook nog een tegenligger?”
Ik vroeg me dit vaak af en uiteraard gebeurde exact dát waar ik bang voor was…
Plots dook er een fietser voor mijn auto en er was een tegenligger.
Ik trok aan mijn stuur, wist de fietser te omzeilen en de tegenligger net niet te raken.
Mijn hart zat in mijn keel. Die van mijn moeder ook trouwens.
Vanaf dat moment werd de angst alleen maar groter en probeerde ik altijd te vermijden om te rijden in het donker.

Een nachtmerrie was de start voor angst voor water

Op mijn 21e werd ik moeder. In die tijd waren net de Maxi Cosi’s ingekomen.
Ik kreeg een nachtmerrie dat ik met mijn zoon te water raakte, met de auto op zijn kop.
Wat ik ook probeerde, maar ik kreeg mijn baby niet uit de stoel en die Maxi Cosi niet los.
Hij zat compleet vast tussen al die gordels en mijn zoontje verdronk voor mijn ogen.
Vanaf die dag ging ik water mijden.
En als je in een polder woont, is het knap lastig om steeds maar te vermijden dat je langs het water rijdt.
Het kostte mij dan ook veel energie en creatieve oplossingen.

Fobieën van anderen verergerden mijn rijangst

Een paar jaar later sloeg er een harde depressie toe.
Ik zat in een zeer intensieve dagbehandeling waar ik geconfronteerd werd met mensen met allerlei soorten fobieën.
Vanaf dat moment werd de rijangst nóg heviger en ging ik echt hele alternatieve routes rijden.
Ook de snelweg was geen optie meer. Dat kon ik echt niet meer.
Totdat ik naar Almere ging verhuizen. Dat kón ik alleen maar bereiken via een snelweg.
Met 80 km per uur, achter vrachtwagens hangend, kwam ik dan verkrampt en nat van het zweet aan in Almere en weer terug.

“Hoe langer je iets vermijdt, hoe groter je angst wordt”

Deze exposure (al wist ik niet dat het zo heette toen) heeft mij wel over mijn ergste rijangst heen geholpen.
Alleen het donker en het water bleef wel een “ding”.
Door omstandigheden werd ik ook gedwongen om daar doorheen te gaan.
Ik stond doodsangsten uit, maar het heeft me wel verder geholpen.

Veel autorijden doe ik niet. Zeker niet in het donker met slecht weer op onbekende wegen.
Gisteren was ik echter ergens en stapte ik met het donker in de auto om weer terug naar huis te gaan.
Ik had er totaal niet over nagedacht dat het donker zou zijn tegen de tijd dat de bijeenkomst afgelopen was.
Ik moest door de polder heen. Het was pikkedonker, de weg was onverlicht en het regende.

Ik werd continu verblind door de lampen van de tegenliggers en ook de lampen van de auto achter me via mijn binnenspiegel.
Het is een tweebaansweg waar 100 gereden mag worden en waar veel fatale ongelukken gebeuren.
Dat weet ik van een oud collega die bij de Vrijwillige Brandweer werkte.
Wat hij toen omschreef is altijd in mijn hoofd blijven hangen.

Op het moment dat ik dan in zo’n situatie zit, dan zie ik die beelden weer door mijn hoofd schieten.
Ik voelde dat ik in paniek raakte omdat ik werkelijk NIETS zag!
Ik zag de weg niet, ik was totaal verblind!
Ik ging onmiddellijk de witte streep zoeken waardoor ik maar vlak voor me kon kijken.
Tegelijkertijd voelde ik dat dit de paniek alleen nog maar vergrootte.

Angst maakt je “narrow minded”

Ik wist mezelf toe te spreken om vooral rustig en diep adem te blijven halen en juist ver voor me uit te kijken, naar wat rode lichtjes in de verte en dat als doel te nemen.

“Focus op waar je heen wilt, niet op waar je bang voor bent!”

Want dat is in feite wat je doet in je angst. Van angst wordt je letterlijk & figuurlijk “narrow minded”.
Je gaat vlak voor je kijken en je focust je op dát wat je wilt vermijden.
Dát waar je bang voor bent. Daardoor gaat je energie juist díe richting op.

Focus op je doel – waar je naar toe wilt

Het is belangrijk om goed, rustig en diep adem te blijven halen en je focus te gaan verleggen naar waar je naar toe wilt. Je doel!

Ben je dus bang in een auto dat een andere auto je gaat raken?
Kijk dan niet naar die auto maar kijk naar de richting waar jij heen wilt!

Ben je bang voor hoogtes?
Kijk dan niet naar de diepte, maar kijk voor je en focus je op waar je heen wilt.

Ben je bang voor mensenmassa’s?
Focus je dan niet op de massa maar verleg je focus naar erboven.

Ben je bang om te gaan slapen? Nou ja, dat je NIET kunt slapen?
Focus je dan niet op je angst of irritatie maar maak jezelf wijs dat zolang je ligt je lekker uitrust.

Het klinkt zo simpel, maar het werkt!

“Angst is een selffulfilling prophecy”

Ik kan me bijvoorbeeld van tevoren al zo opvreten en druk maken over iets wat ik nog moet gaan doen, dat ik al bij voorbaat een verhoogde hartslag krijg. Ik word dan bevestigd in mijn gevoel dat het beter is om het NIET te doen.
Maar zo kom je er NOOIT overheen en hou je het in stand en vergroot je het alleen maar!
Dit zijn dingen die ongemerkt gaan.
Gisteren ben ik op die manier veilig weer thuis gekomen.
Zij het wel met natte oksels.
Maar ik vond het wel weer een zeer leerzame reis.

En ja heel eerlijk?
Als ik niet HOEF te rijden in het donker op onbekend en overlicht terrein in de regen, dan doe ik het ook niet.
Want het gaat ook om de veiligheid van mezelf en die van een ander uiteraard.

Word je bewust van de beelden die je in je hoofd ongemerkt maakt

Maar voor andere dingen is het wel eens goed om bij jezelf na te gaan welke beelden jij onbewust in je hoofd maakt.
De beelden die je voor je ziet.
Je angsten. Wat gebeurt er in je hoofd? Wat zie je voor je?
Want DAT probeer je te vermijden.
Maar om daar je focus op te leggen, maak je het beeld steeds groter en groter.
Onrealistisch groot.
Om dan eens te oefenen met je eigenlijke doel en dáár je focus op te leggen….geloof me.
Het is spannend, en het zal misschien niet in 1 keer lukken.
Maar hou vol, geloof mij, hou vol! De beloning is zó ontzettend groot!
Want niet alleen vergroot het je (sociale) leven en ruimte. Maar door dit aan te gaan vergroot je ook je zelfvertrouwen.
En jij weet als geen ander wat dít voor je betekent!

Simpele tip

En als ik je nog een tip mag geven: schaf een “nachtbril” aan.
Ik heb hierdoor meer zicht, waardoor ik minder angstig ben en dus met meer zelfvertrouwen in het donker achter het stuur zit.
Soms zijn oplossingen best wel simpel.

HEB JIJ EEN FOBIE EN HOE GA JIJ DAAR MEE OM?
DEEL JE TIPS!
EEN ANDER KAN ER VEEL AAN HEBBEN!